یک کشته و ۵۰۰ بازداشتی در احواز در سالیاد انتفاضه ۲۰۰۵
در ظرف چند هفته اخیر و تا ساعاتی قبل از نگارش این مطلب وهمزمان با سالیاد انتفاضه ملت عرب احواز در آوریل ۲۰۰۵، تاکنون بیش از ۵۰۰ جوان عرب احوازی بازداشت شده اند. همچنین در روز جمعه ۱۲ آوریل جاری مرتضی سویدی یک نوجوان ۱۵ ساله عرب ساکن منطقه چنیبه به دلیل پرتاب سنگ به مامورانی که به ادعای فقدان مجوز ساخت آمده بودند تا خانه خانواده سویدی را تخریب کنند، با شلیک سرهنگ نیروی انتظامی به نام چابک سوار جان خود را از دست داد.
در بررسی واکنش رسانه های فارسی زبان خارج از ایران متوجه رفتارهای عجیب وبرخورد های دوگانه می شویم. سایت پیک نت به همراه شماری دیگر از سایت ها مصاحبه ای را با یکی از مسئولان محلی منتشر کرده است که سرکرده مافیای مهاجران وبومیان غیرعرب حاکم بر اقلیم احواز است. این شخص ادعا کرد که نوجوان کشته شد مسلح بوده ودر نتیجه درگیری مسلحانه کشته شده است. وب سایت های مذکور با انتشار این مصاحبه و مطرح کردن مسلح بودن عربها، به شکل غیرمستقیم از سرکوب وحشیانه ملت عرب توسط رژیم جمهوری اسلامی حمایت کرده اند.
شبکه بی بی سی فارسی نیز در حین پخش خبر کشته شدن نوجوان عرب احوازی و مصاحبه با عادل سویدی یکی نزدیکان این نوجوان، مجری خبری این شبکه اصل حادثه را مورد شک وتردید قرار می دهد وبرخلاف شیوه رایج بی بی سی در مواردی مشابه مثلا مورد ستاربهشتی، به کم رنگ کردن این حادثه اقدام می ورزد.
رویکرد تمامیت خواهان نژادپرست وباستان گرایان خاک پرست نیز بارها توسط نمایندگان این احزاب به شکل علنی اعلام شد. اینان در برابر به تهدید به افتادن تمامیت ارضی ایران، قتل عام عربهای احواز را از همین الان که هیچ اتفاقی نیفتاده است تجویز کرده اند. رویکرد این گروه از تمامیت خواهان دربرخورد با خواسته های ملت عرب احواز رویکردی مشابه با جمهوری اسلامی است. اینان هرگونه خواسته مطرح شده از سوی ملل غیرفارس را خواستی امنیتی دانسته وآنرا تهدیدی برای تمامیت ارضی قلمداد می کنند. لذا حمایت اینان از سرکوب ملت عرب آنهم در سالیاد انتفاضه ای که علیه سیاست های اشغالگرانه دولت مرکزی صورت گرفته است، امری به دور از انتظار نیست.
دیگر بخش های اپوزیسیون نظیر چپ ها که طیف گسترده ای را شامل می شوند، نسبت به این حوادث سکوت اختیار کردند وبا دیده شک وتردید آنرا دنبال می کنند. تنها نقطه برتری چپ ها نسبت به دیگر احزاب اپوزیسیون ایرانی آنست که آنها اخبار این حوادث را تا اندازه ای پوشش می دهند.
مجموع این واکنش های صورت گرفته درقبال سرکوب ملت عرب احواز حکایت از ادامه رویکرد انکارگرانه بخش وسیعی از اپوزیسیون ایرانی در برخورد با چالش ملی است. بی شک ادامه یافتن این رویکرد هزینه های بیشتری را متحمل همه خواهد ساخت. سکوت بخشی از اپوزیسیون نسبت به سرکوب ملت عرب وحمایت بخشی دیگر از این سرکوبها، ادعای اینان در حمایت از آزادی انسانها را با بحرانی جدی روبرو می سازد. همچنین اینگونه برخوردها رویکرد انحصارطلبی این اپوزیسیون را بیش از قبل برملا می سازد وروشن می سازد که اینان آزادی را تنها برای عده ای خاص و درچارچوبی خاص مرکزی می خواهند.
در سالیاد انتفاضه آوریل ملت عرب احواز هیچ حزب وتشکل سیاسی ایرانی، سیاست هایی که منجر به وقوع این انتفاضه شده است را محکوم نکرده است. مصادره بیش از سیصد هزار هکتار از زمین های کشاورزان عرب وآواره کردن کشاورزان و وجود در حدود یک میلیون حاشیه نشین در شهرهای مختلف اقلیم احواز، انتقال بی ضابطه آب رودخانه های کارون وکرخه و خشک شدن اقلیم احواز از نظر این اپوزیسیون امری شایسته محکوم کردن نیست.
اینان باید بدانند که اینگونه رفتارهای دوگانه به خودی خود مرزهای میان خودی ها وغیرخودی ها را ترسیم می کند. مرزها ودیوارها را تبعیض اعمال شده در حق ملل غیرفارس، سترگ می سازد نه آزادی خواهی وحق خواهی روشنفکران ملی و درخواست رفع تبعیض ها از سوی آنان.
نژادپرستان دیروز وامروز وانکارگران وجود وهویت وخواسته های ملل تحت ستم، هنگام مواجه شدن با خواسته های ملل یکباره جهش به جلو می کنند و برمللی که خود دهه هاست وجودشان را منکر می شوند اشک می ریزند تا مبادا دیوار میان این ملل عریض شود. اینان غافلند که سکوت مبنی بررضایت شان نسبت به تبعیض مضاعف اعمال شده علیه این ملل از سوی حکومت های مرکزی ایران و سکوت شان بر سکوب خواسته های این ملل خود درحکم اقدامی علیه موجودیت این ملل محسوب می شود. از شواهد دال بر این ادعا می تواند وحشت وهراس این مرکزگرایان از هرگونه اقدام هویت طلبان ملل دانست. اینان هرگونه ابراز وجود از سوی ملل غیرفارس را تهدیدی را برای وجود خود و هویت ساختگی ایرانی می دانند.
ما نیز به عنوان مدافعان حقوق ملل مان این حرفها را دوباره ودوباره تکرار خواهیم کرد. تکراری بودن این حرفها واعتراض ها علیه دوگانگی مواضع اپوزیسیون ایرانی وفعالان حقوق بشر مرکزگرا، گناه ما نیست. تا زمانی که این برخوردهای دوگانه از سوی اپوزیسیون ایرانی دیده می شود ما این حرفها را برای هزارمین بار هم که شده تکرار خواهیم کرد.
