پادماز- طی روزهای گذشته دولت ایران با باز کردن دریچه های سدها، دهها روستای عرب در اقلیم احواز را به زیر آب برده و بخش وسیعی از این اقلیم را بحران زده کرد.
بنا به گزارشهای تصویری رسیده از روستاهای احواز، تاکنون دهها روستا در اطراف رودخانه های کرخه و کارون زیر آب رفته اند. مردم شهر رفیع و روستاهای اطراف و همچنین ساکنان روستاهای منطقه شعیبه نیز، مجبور به ترک منازل خود شده اند.
گزارشهای رسیده حکایت از شکسته شدن سیل بند شهر مرزی رفیع دارد. درپی شکسته شده این سیل بند، شهر رفیع زیر آب رفته است. ساکنان شهر رفیع در حالی با تمام توان سعی در بستن راه بر سیل هستند که مسئولان استانی هیچگونه اهتمامی با این بحران از خود نشان نمی دهند.
بنا به گزارشهای رسیده هزاران راس دام و صدها هکتار از محصولات کشاورزی مردم عرب به زیر آب رفته است. این امر در حالی صورت می گیرد که دولت ایران هیچگونه برنامه ریزی خاصی برای جلوگیری از وقوع چنین سیلهای مخربی در اقلیم احواز ندارد.
مدیریت سدهای مشرف به اقلیم احواز، با داشتن تجربه چندین سیل بزرگ که تاکنون اقلیم احواز زیر آب برده است، اما هنوز تا آخرین لحظه دریچه سدها را بسته نگه داشته و یکباره آنها را تا آخرین درچه باز می کنند.
عدم وجود هرگونه ارزیابی از ظرفیت فعلی بستر رودخانه ها برای گسیل آب سیلابها، و عدم وجود هرگونه برنامه ریزی برای بازکردن تدریجی دریچه سدها به گونه ای که با ظرفیت بستر رودخانه ها همخوانی داشته باشد، و عدم وجود هرگونه برنامه برای هدایت آبهای مازاد بر حجم بستر رودخانه ها به تالابهای احواز نظیر تالاب العظیم و در مقابل بستن مخازن وسیع تالابهای العظیم، که در آنها جاههای نفت وجود دارد، و ممانعت از ورود آب سیلابها به این مخارن، همگی حکایت از بی توجهی تام دولت ایران به میلیونها انسان احوازی دارد که هراز گاهی سدها زندگی آنها را نابود می کند.
در این ارتباط تاکنون مسئولان وزارت نفت اجازه ورود آب سیلابها به بخش وسیعی از تالاب العظیم که حاوی چاههای نفت است را نمی دهند. نتیجه این سیاستهای دولت ایران نابودی هزاران هکتار زمین کشاورزی و مرگ هزاران راس دام و نابودی تمامی دارایی کشاورزان و روستائیان عرب است.
این اولین بار نیست که دولت ایران با باز کردن دریچه سدها بخش وسیعی از اقلیم احواز را در آب غرق می کند. آخرین باری که این حادثه تکرار شده است در بهار سال ۲۰۱۶ است که مشابه با آنچه امروز اتفاق افتاده است، صدها روستای عرب زیر آب رفتند.
سدهای ساخته جمهوری اسلامی ایران، در تابستان روستاها و مزارع و نخلستانها و تالابهای احواز را خشک می کنند و طوفان شن براه می اندازند تا انسانها را طعمه این آفت کنند و در زمستانها همین سدها هستند که هستی و جان و مال روستائیان و کشاورزان عرب را با خود شسته و به دریا می ریزند. نظاره گری دولت ایران و عدم اهتمام به این فاجعه ساخته رژیم، حکایت از هدفدار بودن اینگونه گشایش دریچه سدها است.
