مدیر کل حفاظت محیط زیست از نشت مواد شیمیایی خطرناک پتروشیمی بندر معشور به آبهای خورموسی در جنوب اقلیم احواز خبر داد. این آلودگی که باعث مرگ ۲۰ هزار ماهی شده، با وارد شدن به چرخه غذایی جان عامه مردم دراقلیم احواز راتهدید می کند.
لاهیجان‌زاده با اشاره به آلودگی محیط زیست ازسوی پالایشگاه معشور درطول سالیان گذشته وبی توجهی مسئولان به سلامتی مردم عرب، تصریح کرد: “چنانچه این پتروشیمی نتواند به وظایف خود عمل کند و یا از اجرای تعهداتی که سال‌ها به مسئولان و دستگاه‌های نظارتی وعده کرده ناتوان باشد، اداره کل حفاظت محیط زیست استان رأسا نسبت به تعطیلی کامل واحد کلرآلکالی به دلیل آلودگی به ترکیبات جیوه اقدام می کند و تمام مسئولیت‌های این تعطیلی نیز بر عهده مدیران این مجتمع خواهد بود”.
استایرن (یکی از مواد پتروشیمی) از مواد آلی خطرناک و ترکیبی سمی است که تخلیه آن به دریا، مرگ و میر وسیع ماهیان و آبزیان را به دنبال خواهد داشت. ترکیبات جیوه نیز که به همراه پساب این پتروشیمی به خورموسی تخلیه می شود، جزو مواد بسیار خطرناک محسوب می‌شوند که ترکیب آن با مواد آلی یکی از سمی‌ترین ترکیبات را ایجاد می کند.
ترکیبات جیوه بعد از ورود به بدن آبزیان می‌تواند وارد چرخه غذایی انسان‌ها شده و بیماری‌های بسیاری به وجود بیاورد.
منطقه ویژه پتروشیمی شامل ۱۹ واحد است و در مجاورت خورموسی قرار دارد.
خورموسی ازاکوسیستمی منحصر به فرد برخوردار است و زیست‌گاه بسیاری از پرندگان نادر و مکان تخم‌ریزی برای شمار زیادی از ماهی‌های خلیج محسوب می‌شود.
آبهای خورموسی به دلیل عمق زیاد شرایط تردد کشتی‌هایی تا وزن ۷۰ هزار تن را به‌وجود آورده‌اند و حدود ۲ هزار نفر از مردم بومی این منطقه نیز از راه ماهیگیری امرار معاش می‌کنند.
تخلیه پساب های شور طرح های توسعه نیشکر وپساب های شیمیایی وصنعتی پتروشیمی معشور درخورموسی محیط زیست یکی از بزرگترین اکوسیستم های احواز را باخطر مواجه ساخته وسلامتی ساکنان عرب این اقلیم را تهدید می کند.
تخریب گسترده محیط زیست در اقلیم احواز به واسطه طرح های انتقال آب رودخانه کارون، تخلیه فاضلاب های شهری وصنعتی وکشاورزی دهها شهر غرب کشور دربستر رودخانه های احواز، حفر دهها چاه نفت وایجاد کیلومترها جاده در درون هور(تالاب) العظیم وخشک شدن این هور، تخلیه پساب های شور توسعه نیشکر درهور فلاحیه وخورموسی وبستر رودخانه ها وتبخیر این پساب ها در دشت شلوه وبوجود آمدن کوه هایی از نمک، همگی جلوه هایی از سیاست های دولت مرکزی هستند که بدون توجه به مصلحت عامه مردم دراین اقلیم صورت می گیرند وآینده ساکنان این اقلیم ونسل های آتی رابا خطرهایی جدی روبرو ساخته است.
